Films rond valse beschuldigingen

Films


Atonement.

Atonement is een Britse dramafilm uit 2007 onder regie van Joe Wright. Het verhaal is gebaseerd op het gelijknamige boek uit 2001 van Ian McEwan. De film won de Oscar voor beste oorspronkelijke filmmuziek en was ook genomineerd voor die voor beste film, beste geadapteerde scenario, beste bijrolspeelster (Saoirse Ronan), beste artdirection en beste kostuums. Hij won daarnaast meer dan veertig andere prijzen, waaronder een Golden Globe voor beste dramafilm en beste oorspronkelijke filmmuziek, een BAFTA voor beste film en beste productieontwerp, een Satellite Award voor beste geadapteerde scenario en een World Soundtrack Award voor beste oorspronkelijke soundtrack.

Het is de heetste dag van de zomer van 1935. Briony en Cecilia Tallis, twee zussen uit een rijke familie, en een vriend uit de middenklasse, Robbie Turner, denken een normale dag tegemoet te gaan. Wat hen te wachten staat, had niemand verwacht. Als Lola, een nicht van de zussen, verkracht wordt, wordt Robbie hiervoor als schuldige aangewezen door Briony. Wanneer de jongste dochter genaamd Briony hen in een compromitterende positie ziet, neemt ze aan dat hij haar verkracht, dus ze geeft hem aan, waardoor hij gevangen wordt gezet. Jaren later wordt hij vrijgelaten op voorwaarde dat hij dient in de Tweede Wereldoorlog, maar hij sterft kort na het incident in Duinkerken.

Robbie moet naar de gevangenis, maar Cecilia blijft in zijn onschuld geloven. Een paar jaar later breekt de oorlog uit en Robbie wordt voor de keuze gezet: of hij gaat de oorlog in of hij kan blijven zitten in de gevangenis. Robbie kiest voor de oorlog en wordt uitgezonden naar Frankrijk. Voor zijn vertrek ziet hij Cecilia nog één keer en Robbie moet haar beloven terug te keren.

Briony wordt volwassen en begrijpt na verloop van tijd wat ze Cecilia en Robbie heeft aangedaan. Haar schuldgevoel draagt ze met zich mee en als een soort van boetedoening werkt ze in de verpleging. Wanneer ze tijdens haar werk een Franse soldaat ziet sterven, bekruipt haar het gevoel dat ze alles recht moet zetten, zodat Robbie vrijgepleit wordt en met Cecilia een gelukkige toekomst kan opbouwen. Ze is echter te laat. Ze schrijft de waarheid in een boek dat ze later als ze oud is uitgeeft. Zo hoopt ze toch haar schuld te kunnen aflossen, want in realiteit hebben Robbie en Cecilia nooit meer een kans gekregen om bij elkaar te zijn. Een dag voor de terugkeer stierf Robbie door een bloedvergiftiging en ook Cecilia kwam om tijdens een van de bombardementen. Bron : https://nl.wikipedia.org/wiki/Atonement_(film)


Anklaget

Een jong meisje klaagt haar vader aan voor seksueel misbruik. De vader en moeder zijn erdoor geschokt en het is vanaf het begin duidelijk dat het heel moeilijk wordt voor deze familie ooit weer gezamenlijk door het leven te gaan. De rechtszaak beïnvloedt alle drie de levens en alle drie moeten ze logische gedachten en leugens van elkaar proberen te onderscheiden. Het vertrouwen van de afzonderlijke familieleden naar elkaar en richting de wereld is van het ene op het andere moment voor het grootste deel weg.

Henrik, een zwemleraar, is al jaren gelukkig getrouwd met Nina, die een drukke job heeft als directie-secretaresse. Hun dochter Stine is volop aan het puberen en dat zorgt regelmatig voor ruzies en spanningen, maar niets wat ze niet de baas kunnen. Tot op een dag Henrik, zonder boe of ba, wordt opgepakt door de politie op verdenking van incest. Stine, die tijdelijk werd ondergebracht bij de sociale dienst, vertelde de schoolpsychologe hoe haar vader haar enkele jaren geleden seksueel misbruikte. Het is haar woord tegen het zijne en Stine heeft in het verleden al wrede verhalen over haar ouders verteld – allemaal gelogen zo bleek later. Terwijl het onderzoek naar Henrik nog loopt, blijkt dat zijn omgeving haar oordeel over hem al gevormd heeft…

Jacob Thuesen maakte eerst naam als monteur van Lars von Trier en Susanne Bier, Anklaget is zijn debuut als filmregisseur. Thuesen werkte heel lang aan deze film en dat heeft opgebracht: de onderhuidse sfeer is te snijden door het subtiele camerawerk en vooral de schitterende acteerprestatie van Troels Lyby. De dochter blijft bewust op de achtergrond, de film is het verhaal van de vader en hoe hij, schuldig of niet, voor eeuwig gebrandmerkt is door haar beschuldigingen. Zoals het personage van Henrik het zelf zegt : “Heb je opgehouden je vrouw te slaan? Als je deze vraag beantwoordt, dan beken je. Als je neen antwoordt, dan is het alsof je haar nog steeds slaat. Wat ik ook doe of zeg, ik zal altijd schuldig lijken.”
Anklaget werd genomineerd voor de Gouden Beer op het Festival van Berlijn, won de Caméra d’Or op het Film Festival van Cannes en stond vorig jaar ook op het Filmfestival van Brussel (2005). Troels Lyby en Sofie Gråbøl (beiden bekend van The Idiots) werden wonnen respectievelijk de Robert (Deense filmprijs) voor Beste Acteur en Beste Actrice. (Bronnen : https://www.cinemazed.be/nl/film/anklaget


Jagten

Wanneer kleuterleider Lucas door de vijfjarige Klara wordt beschuldigd van misbruik, verandert zijn leven van het ene op het andere moment in een nachtmerrie. Het nieuws verspreidt zich snel en de inwoners van het dorp beginnen zich tegen hem te keren. De eens zo hechte lokale gemeenschap valt uit elkaar, terwijl Lucas tot doelwit is verklaard. Regisseur : Thomas Vinterberg

De goedzak heeft al wat klappen te incasseren gehad met een echtscheiding, een onredelijke ex die papadag het liefst uit haar vocabulaire zou schrappen en een gedwongen ontslag. Zodoende heeft hij zijn werkveld verplaatst naar de plaatselijke kleuterschool. Lucas put veel kracht uit de blije gezichtjes die elke ochtend staan te springen hun favoriete leraar te zien en hij leeft op tijdens de jachtuitjes met zijn maten uit het dorp, weekenden vol bier en bravoure. Als het geluk hem eindelijk weer eens toelacht – zijn puberzoon besluit liever bij zijn vader te wonen en die leuke nieuwe collega begint schaamteloos met hem te flirten – wordt hij door de directrice van de kleuterschool op het matje geroepen. De kleine Klara vertelde een verschrikkelijk verhaal, waarin de begrippen ‘nare meester Lucas’ en ‘penis’ een hoofdrol speelden. Het duurt niet lang of de jacht op de vermeende pedoseksueel wordt geopend. En masse wordt hij veroordeeld, geweigerd, bedreigd en in elkaar gerost. Het eens zo hechte dorp verandert in een niet te temmen beest en het leven van de onschuldige Lucas in een hel.

Waar in het thematisch verwante Doubt, met glansrollen voor Meryl Streep en Philip Seymour Hoffman, de kwestie speelde of de van misbruik verdachte volwassene zich ook daadwerkelijk aan het jeugdige slachtoffer vergrepen heeft, stelt Jagten die hamvraag niet. Lucas is onschuldig en zelf het grootste slachtoffer in de klopjacht die op de leugen volgt. (Bron : https://www.filmtotaal.nl/recensie/9919 https://www.moviemeter.nl/film/83231/info/660)


Magalie (Documentaire)

“Zouden ze het weten?” is een indringende documentaire over de impact van een onterechte beschuldiging van kindermisbruik. Het overkwam juf Magalie, een betrokken en bevlogen onderwijscollega. Kim Faber filmde haar op een zodanige manier dat je wel in haar hoofd móet kruipen, en reflecteert op het thema onterechte beschuldigingen in een gesprek met hetkind-redacteur Rikie van Blijswijk. ‘Onterechte beschuldigingen door ouders en/of leerlingen hangen als een zwaard van Damocles boven de hoofden van veel leraren. Maak als collega’s een protocol hoe ermee om te gaan voor als zoiets gebeurt met jou of met een collega van je.’

De Belgische juf Magalie was 23 jaar toen ze onterecht beschuldigd werd van kindermisbruik. Na zes jaar probeert Magalie opnieuw om juf te zijn. Waar vind je de kracht om door te gaan als de maatschappij zijn oordeel al klaar heeft? Gaat het haar ondanks alles lukken?

Zouden ze het weten gaat over Magalie’s eerste jaar terug voor de klas. Hoe pak je de draad weer op nadat je leven kapot is gemaakt door valse beschuldigingen? Hoe overwin je je eigen demonen? Magalie probeert bij zichzelf te blijven en vast te houden aan haar dromen, terwijl iedereen zijn mening over haar klaar heeft. Een intiem portret waarin de impact van een onterechte beschuldiging duidelijk wordt.

Magalie werd aangeklaagd door een groepje ouders voor seksueel misbruik van kinderen, vertelt Kim. Eén moeder nam het voortouw en anderen sloten zich bij haar aan. Toen het tot een rechtszaak kwam trok een aantal van deze ouders zich terug, maar een paar hielden de beschuldigingen vol. Magalie is nooit en nergens schuldig bevonden. Ze heeft slechts een symbolisch bedrag wegens smaad toegewezen gekregen. Ook heeft ze nooit excuses gekregen. Uiteindelijk, na een lang gevecht met zichzelf, moest Magalie stoppen met haar nieuwe onderwijsbaan. Ze zat té slecht in haar vel.

Langzaam maar zeker krabbelde ze op, mede dankzij de documentaire die Kim heeft gemaakt, heeft ze gezegd.

Bron https://nivoz.nl/nl/onterecht-beschuldigd-van-kindermisbruik

Magalie: ‘Er zijn mensen die meegaan in dat verhaal en je echt kapot willen maken. Je volgt het ook op sociale media en op Facebook en de reacties die mensen daar op zetten moet je eigenlijk niet lezen… Maar ik deed dat dan toch. En de reacties die je dan soms krijgt dat is echt, dat is echt niet normaal.’

‘Ik heb ook constant de angst dat mensen mij gaan herkennen en daar iets mee gaan doen. Dat ze voor de deur zouden staan, of gewoon op straat zouden zeggen: O, dat is die juf die die kinderen heeft aangerand, we gaan haar nu afmaken. En dan denk je: kan ik wel naar buiten, is dat wel een goed idee?’

‘Onterechte beschuldigingen door ouders en/of leerlingen hangen als een zwaard van Damocles boven de hoofden van veel leraren. Het maakt angstig en het is onvoorspelbaar. Wanneer overkomt het mij? Kan dit ook bij ons gebeuren? Tegelijkertijd is het een onderwerp waarover zelden gesproken wordt en nauwelijks op wordt geanticipeerd’, weet Kim Faber nu. Het zwaard van Damocles is een heftige metafoor, erkent ze, maar is ook het argument om het aan te gaan.Regie: Kim Faber Omroep: VPRO

Meer info en bekijken https://www.npodoc.nl/documentaires/2020/10/zouden-ze-het-weten.html

En hier https://nivoz.nl/nl/onterecht-beschuldigd-van-kindermisbruik


Gone Girl

Gone Girl is een Amerikaanse film uit 2014. De thriller werd geregisseerd door David Fincher en is gebaseerd op de gelijknamige roman van schrijfster Gillian Flynn, die zelf ook het scenario schreef. De hoofdrollen worden vertolkt door Ben Affleck en Rosamund Pike. Op hun vijfde huwelijksverjaardag keert schrijfleraar Nick Dunne terug naar huis en stelt vast dat zijn vrouw Amy vermist is. Haar verdwijning krijgt aandacht in de pers, aangezien Amy de inspiratie was voor de populaire kinderboekenreeks Amazing Amy van haar ouders. Rechercheur Rhonda Boney vindt slecht verborgen bewijs van een worsteling in het huis. De media verdenken Nick vanwege zijn apathische houding jegens Amy’s verdwijning.

In het verleden onthulde Amy aan Nick dat Amazing Amy een geperfectioneerde versie was die bestond uit de mislukkingen van de echte Amy. Hun huwelijk viel in de loop van de tijd uit elkaar. Beiden verloren hun baan tijdens de recessie en verhuisden van New York naar Nicks geboorteplaats North Carthage in Missouri, om zijn stervende moeder bij te staan. Nick werd afstandelijk tegenover Amy en begon Amy te bedriegen met Andie, een van zijn studenten, terwijl Amy boos was op Nick omdat hij haar naar Missouri had laten verhuizen.

Forensische analyse van het huis onthult schoongemaakte bloedvlekken, wat wijst op een moord. Boney ontdekt bewijs van financiële problemen, echtelijke geschillen en Amy’s recente interesse om een pistool te kopen. Medische rapporten geven aan dat Amy zwanger was, wat Nick ontkent te weten.

Amy en Nick hadden op elke huwelijksverjaardag speurtochten gespeeld. Amy had dit jaar items verborgen in de schuur die met Nicks creditcard waren gekocht, evenals een dagboek dat Amy’s groeiende angst toont en eindigt met de angst dat Nick haar zal vermoorden.

Amy rijdt naar een camping in de Ozarks. Toen ze Nicks affaire ontdekte, had ze een plan bedacht om hem op te lichten voor haar moord. Ze gaf een verkeerde voorstelling van de relatie tussen haarzelf en Nick door de rekeningen in een dagboek te vervalsen. Buiten medeweten van Nick was ze bevriend geraakt met haar buurvrouw om haar verhalen over Nicks humeur te vertellen en haar urine te stelen om de zwangerschapsresultaten te manipuleren. Ze plaatste ondersteunend bewijs van Nicks schuld op de aanwijzingen voor de “schattenjacht” zodat de politie ze kon vinden. Ze spetterde ook haar eigen bloed door de keuken en maakte het lukraak schoon. Ze ging ervan uit dat Nick zou worden terechtgesteld voor haar moord en was van plan zichzelf te verdrinken.

Nick ontleedt het plan van Amy en overtuigt zijn tweelingzus Margo van zijn onschuld. Hij vliegt naar New York en huurt Tanner Bolt in, een advocaat die bekend staat om mannen te vertegenwoordigen die ervan worden beschuldigd hun vrouw te hebben vermoord. Nick ontmoet ook Amy’s ex-vriend Tommy O’Hara, die Amy valselijk had beschuldigd van verkrachting, door ogenschijnlijke “verkrachtingswonden” op haar vagina en bewijs van O’Hara’s sperma toe te brengen. Nick benadert een andere ex-vriend, de rijke Desi Collings, tegen wie Amy een straatverbod had ingediend wegens stalking, maar Desi wijst hem af.

Wanneer Amy’s campingburen haar beroven, roept ze Desi om hulp en overtuigt ze hem ervan dat ze is gevlucht voor Nicks mishandeling. Desi stemt ermee in haar te verbergen in zijn huis aan het meer. Nadat Andie hun affaire op een persconferentie onthult, verschijnt Nick in een talkshow waarin hij zijn onschuld bevestigt en verontschuldigt hij zich voor zijn tekortkomingen als echtgenoot om Amy uit haar schuilplaats te lokken. Boney denkt dat ze genoeg bewijs heeft om Nick te arresteren voor moord, maar Bolt krijgt hem vrij op borgtocht. Amy realiseert zich dat Desi van plan is haar in huis te houden om hun relatie met geweld nieuw leven in te blazen. Amy gebruikt vervolgens Desi’s bewakingscamera’s om het te laten lijken alsof hij haar heeft ontvoerd en verkracht. Ze snijdt zijn keel door terwijl ze seks hebben en keert terug naar Nick, bedekt met Desi’s bloed. Dit verlost Nick van verdenking en Amy stelt Desi voor als de ontvoerder na het afleggen van een valse verklaring aan Boney.

Wanneer Boney de inconsistenties van Amy’s verklaring ter sprake brengt, antwoordt Amy door Boney incompetent te noemen. Amy vertelt Nick de waarheid en geeft de moord op Desi toe. Nick deelt dit met Boney, Bolt en Margo, maar er is geen bewijs van Amy’s schuld.

Nick is van plan Amy te verlaten, maar ze onthult dat ze zwanger is nadat ze zichzelf heeft geïnsemineerd met Nicks sperma dat is opgeslagen in een vruchtbaarheidskliniek. Nick reageert heftig op Amy’s aandringen dat ze getrouwd moeten blijven, maar voelt zich verantwoordelijk voor het kind en besluit bij haar te blijven, ondanks Margo’s advies. Het stel kondigt vervolgens op televisie aan dat ze een kind verwachten.  Bron : https://nl.wikipedia.org/wiki/Gone_Girl_(film)

Amy wordt afgeschilderd als een knappe, sluwe, verleidelijke, egoïstische psychopaat, en haar gedrag geeft aan dat ze een narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft. Amy’s succesvolle manipulaties en verleidelijke aard definiëren haar persoonlijkheid en gedragskenmerken. Was Amy een psychopaat? Lees hier verder een analyse van haar mentale toestand.


If Beale street could talk.

If Beale Street Could Talk is een Amerikaanse romantische dramafilm uit 2018, geschreven en geregisseerd door Barry Jenkins en gebaseerd op de roman van James Baldwin uit 1974. De hoofdrollen worden vertolkt door KiKi Layne, Stephan James, Colman Domingo, Teyonah Parris, Michael Beach, Dave Franco, Diego Luna, Pedro Pascal, Ed Skrein, Brian Tyree Henry en Regina King. De film volgt een jonge vrouw die, met de steun van haar familie, probeert de naam van haar ten onrechte beklaagde minnaar te zuiveren en zijn onschuld te bewijzen voor de geboorte van hun kind.

Na het succes van Jenkins Moonlight (2016) werd in juli 2017 aangekondigd dat hij een aanpassing van de roman van Baldwin zou regisseren, van een scenario dat hij in 2013 schreef. De belangrijkste fotografie begon in oktober 2017 in New York City en de cast werd die maand aangekondigd. Als Beale Street Could Talk op 9 september 2018 op het Toronto International Film Festival in de wereld zou verschijnen en op 14 december 2018 in de Verenigde Staten werd uitgebracht door Annapurna Pictures. Het werd geprezen om zijn acteerwerk, Jenkins’ scenario en regie, cinematografie en de muziekmuziek. Het werd gekozen door zowel de National Board of Review als het American Film Institute als een van de top 10 films van 2018. De film kreeg tal van onderscheidingen, waaronder de overwinningen van beste vrouwelijke bijrol voor King bij de Academy Awards en Golden Globes. Het werd ook genomineerd voor Beste Film – Drama en Beste Scenario bij de 76e Golden Globe Awards, en Beste Aangepast Scenario en Beste Originele Score bij de 91e Academy Awards.
Het plot

Opmerking: De structuur van de film is niet-lineair, maar deze samenvatting van de plot is lineair geschreven.  Clementine “Tish” Rivers en Alonzo “Fonny” Hunt zijn hun hele leven vrienden geweest. Ze raken romantisch betrokken als ze ouder worden. In de jaren zeventig hebben ze moeite om een appartement te vinden, omdat de meeste verhuurders in New York niet aan zwarte mensen zouden verhuren. Uiteindelijk vinden ze een plaats in een magazijn dat wordt omgebouwd tot loftappartementen; Levy, de Joodse eigenaar, verhuurt het aan hen omdat hij graag koppels ziet die verliefd zijn, ongeacht ras.

Die avond wordt Tish lastiggevallen door een man in een overwegend witte supermarkt. Hij begint haar aan te vallen, dus Fonny gooit hem fysiek uit de winkel. Een blanke politieagent in de buurt, agent Bell, probeert Fonny ervoor te arresteren, maar laat hem met tegenzin gaan wanneer de Joodse vrouw die de supermarkt runt voor hen grageld en Bell straft voor zijn racisme.

Fonny wordt later gearresteerd en beschuldigd van het verkrachten van een vrouw genaamd Victoria Rogers. Hoewel het bijna onmogelijk is voor hem om van de plaats van de misdaad naar het appartement te zijn gegaan waar hij werd gearresteerd in de tijd tussen de verkrachting en de arrestatie, wordt de zaak tegen Fonny als sterk beschouwd vanwege de getuigenis van agent Bell. De bewering is dat hij Fonny zag vluchten en Victoria Fonny in een line-up identificeerde als haar verkrachter. Tish, evenals Fonny’s vriend Daniel Carty, waren bij hem op het moment van de verkrachting, maar het wordt beschouwd als een onbetrouwbaar alibi vanwege de romantische relatie van Tish met Fonny en Daniel’s eerdere veroordeling voor grote diefstal.

Tish bezoekt Fonny in de gevangenis terwijl hij op zijn proces wacht en onthult hem dat ze zwanger is van hun baby. Fonny is enthousiast om vader te zijn, maar bedroefd dat de geboorte zou kunnen zijn terwijl hij nog steeds achter de tralies zit. Later vertelt Tish haar ouders, Sharon en Joseph, en zus Ernestine over haar zwangerschap. Hoewel ze zich zorgen om haar maakt, is de familie van Tish ondersteunend en besluit ze Fonny’s familie uit te nodigen om het nieuws te delen.

Frank, Fonny’s vader, is enthousiast, maar Fonny’s zeer religieuze moeder verklaart dat als het kind buiten het huwelijk werd verwekt, Tish en haar kind verdoemd zijn. Net als mevrouw. Hunt begint met haar dochters te vertrekken in afschuw nadat Frank haar heeft geslaat, Sharon herinnert haar eraan dat ze net haar eigen kleinkind heeft veroordeeld en haar emotioneel radeloos achterlaat terwijl ze wordt weggeleid.

Frank en Joseph bespreken in een bar hoe de eerste zich zorgen maakt over het betalen van een kind en de juridische kosten van Fonny, maar Joseph overtuigt hem ervan dat ze in staat zullen zijn om voor hun kleinkind te zorgen op dezelfde manier als voor hun eigen kinderen.

Sharon reist naar Puerto Rico in Victoria om haar te smeken om haar getuigenis te veranderen. Ze probeert haar ervan te overtuigen dat ze Fonny per ongeluk identificeerde als haar verkrachter, maar Victoria weigert. Victoria vraagt zich af of Victoria het gezicht van haar verkrachter in het donker had kunnen zien, en zegt dat de politie haar vertelde om Fonny in een line-up te identificeren, en dat deed ze. Wanneer Sharon haar zachtjes aanraakt, begint Victoria te schreeuwen. Een oudere vrouw hoort de commotie en komt Victoria meenemen. Ontmoedigd door de schijnbare hopeloosheid van zijn zaak en de voortdurende vertragingen in het proces, geeft Tish geboorte aan haar zoon zonder Fonny, die uiteindelijk een pleidooiovereenkomst accepteert.

Tish en hun kind Alonzo Jr. bezoeken Fonny in de gevangenis. Ze delen samen snacks terwijl ze uitkijken naar de uiteindelijke release van Fonny. Bron : https://en.wikipedia.org/wiki/If_Beale_Street_Could_Talk_(film)


A passage to India

A Passage to India is een dramadramafilm uit 1984, geregisseerd en bewerkt door David Lean. Het scenario is gebaseerd op de gelijknamige roman uit 1924 van E. M. M. Forster en het toneelstuk uit 1960 van Santha Rama Rau. De hoofdrollen worden vertolkt door Peggy Ashcroft, Judy Davis, James Fox, Alec Guinness, Nigel Havers en Victor Banerjee.

De film speelt zich af in het Brits-Indië van de jaren 1920 en volgt de interacties van Dr. Aziz, mevrouw, mevrouw Moore, Adela Quested, Ronny Heaslop en Richard Fielding in de fictieve stad Chandrapore, die is verdeeld tussen de Britse elite en de onderklasse. Hun relaties worden echter gespannen door culturele spanningen en persoonlijke misverstanden.

Dit was de laatste film van Lean en markeerde zijn terugkeer naar regisseren na een onderbreking van 14 jaar sinds Ryan’s Daughter (1970). Bij de release werd A Passage to India met wijdverspreide lovende kritieken ontvangen, waarbij sommigen het prijzen als Lean’s beste sinds Lawrence of Arabia. De film kreeg 11 nominaties voor de 57e Academy Awards, waaronder Beste Film, Beste Regisseur en Beste Actrice voor Davis. Het won Beste Vrouwelijke Bijrol voor Ashcroft, waardoor ze op 77-jarige leeftijd de oudste actrice won en de beste originele score voor Maurice Jarre, zijn derde prijs in die categorie.

Adela Quested vaart van Engeland naar de Britse Raj India met mevrouw. Moore, de moeder van haar voorgenomen bruidegom, Ronny Heaslop, mevrouw. Moore’s zoon uit haar eerste huwelijk. Heaslop is de stadsmagistraat in Chandrapore en Adela is van plan om te zien of ze het kan proberen.

De dames zijn teleurgesteld om te ontdekken dat de Britse gemeenschap in de jaren 1920 erg gescheiden is van de Indiase bevolking en cultuur met een groeiende Indiase onafhankelijkheidsbeweging. Ze worden aangemoedigd wanneer de lokale schoolcommissaris, Richard Fielding, hen voorstelt aan de excentrieke hindoe-bende Brahminhindoe-mensor Narayan Godbole. Mevrouw mevrouw. Moore ontmoet toevallig een andere Indiase inwoner, Dr Aziz Ahmed, een weduwnaar die verrast is door haar vriendelijkheid en gebrek aan vooroordelen. Aziz biedt een excursie naar de plaatselijke grotten van Marabar.

Uit de eerste verkenning van de grotten blijkt dat de omvang van het bezoek beperkt moet zijn wanneer mevrouw. Moore lijdt aan claustrofobie en het geluid van de grote entourage weerspiegelt exponentieel in de grotten. Mevrouw Moore moedigt Adela en Aziz aan om hun ontdekking van de grotten alleen met één gids voort te zetten.

Ze bereiken de grotten op een grotere hoogte op enige afstand van de groep en voordat ze binnenkomen, stapt Aziz op om een sigaret te roken. Adela betreedt een van de grotten in haar eentje, steekt een lucifer aan en begint op onverklaarbare wijze te huilen. Aziz keert terug om te ontdekken dat Adela is verdwenen. Kort daarna ziet hij haar halsoverkop de heuvel aflopen, verward. Ze wordt opgepikt door de vrouw van de dokter, mevrouw. Callendar, en naar het huis van de Callendars gebracht. Adela bloedt door cactusnaalden en ijlt. Dr. Dr. Callendar geeft Adela medicijnen via een injectiespuit.

Bij zijn terugkeer naar Chandrapore wordt Aziz beschuldigd van poging om Adela in de grotten te verkrachten en wordt hij in de gevangenis gezet in afwachting van zijn proces.  Mr. Fielding, die bevriend is met Aziz, staat erop dat hij onschuldig is. Mevrouw Moore is er ook vast van overtuigd dat Aziz geen enkele overtreding heeft begaan en verlaat India naar Engeland. Schijnbaar genietend van haar doorgang op zee,  lijdt mevrouw Moore plotseling aan een schijnbare hartaanval en sterft.

In de rechtbank wordt Adela ondervraagd door de officier van justitie, die verbijsterd is toen Adela antwoordde dat Aziz nooit de grot is binnengekomen, waar de vermeende poging tot verkrachting plaatsvond. Het wordt Adela duidelijk dat haar eerder ondertekende beschuldiging van poging tot verkrachting vals was, dus herroept ze. Aziz wordt vrijgelaten en zijn onschuld wordt gevierd. Adela wordt overgelaten aan haar lot door de Britten, behalve de heer. Fielding, die haar in veiligheid op het college helpt. Ze is van plan om op het vroegste moment terug te keren naar Engeland. Aziz hoopt een nieuwe baan te vinden in een andere Indiase staat, weg van de Britse overheersing; hij opent een kliniek in het merengebied in de buurt van Srinagar, Kasjmir.

Ondertussen, via Adela, is Fielding getrouwd met Stella Moore, mevrouw Moore’s dochter uit haar tweede huwelijk. Aziz verzoent zich uiteindelijk met Fielding en Aziz schrijft aan Adela om haar te vragen hem te vergeven dat hij er zo lang over de tijd heeft genomen om de moed te waarderen die ze oefende toen ze haar beschuldiging in de rechtbank introk.

Bron : https://en.wikipedia.org/wiki/A_Passage_to_India_(film)


Take me to the river. (2015)

Bron Wikipedia.org

Take Me to the River is een Amerikaanse dramafilm uit 2015, geregisseerd door Matt Sobel en met in de hoofdrollen Logan Miller , Richard Schiff en Robin Weigert. Het plan van een tiener uit Californië om uit de kast te komen op zijn familiereünie in Nebraska, mislukt wanneer een bloedvlek op de jurk van zijn jonge nichtje hem onbewust verdacht maakt van mishandeling.

Take Me to the River speelt zich voor het grootste deel af op een boerderij in het landelijke Nebraska. Het verhaal volgt Ryder terwijl hij verwikkeld raakt in een complot dat tegen hem wordt opgezet door zijn familieleden. De film speelt zich af terwijl Ryder en zijn ouders op familievakantie zijn. Nadat ze naar Californië zijn verhuisd en een gezin hebben gesticht, wordt Ryders moeder Cindy teruggebracht naar haar roots en brengt ze tijd door op de familiefarm waar ze is opgegroeid (land dat nu eigendom is van haar broer Keith). Maar al snel verslechtert de situatie als Ryder ervan wordt beschuldigd zijn negenjarige nichtje Molly seksueel te hebben misbruikt.

Tijdens een familiepicknick gaat Ryder met Molly naar een schuur om daar wat rond te hangen. Terwijl ze daar zijn, spelen de twee op de hooibalen en doen ze zelfs mee aan een kippengevecht (waarbij Molly op Ryders schouders klimt). Nadat ze een tijdje weg is van de rest van de familie, lopen de spanningen hoog op als Molly met bloed op het onderste deel van haar jurk terugkomt van de schuur.  Dit zorgt ervoor dat Molly’s vader (en Ryders oom) Keith de homoseksuele tiener beschuldigt van het veroorzaken van het bloedbad. Hoewel Keith het nooit expliciet zegt, wordt gesuggereerd dat hij denkt dat Ryder zijn dochter in de schuur heeft aangevallen, waardoor haar jurk is gaan bloeden. Cindy vermoedt dat het bloed van een andere bron kan komen, zoals het jonge meisje dat voor het eerst ongesteld werd, maar Keith wil er niets van weten.

Tijdens dit conflict krijgt het publiek voor het eerst een hint dat de zaken tussen Keith en Cindy vreemd zijn (op zijn zachtst gezegd). Keith is erg afwijzend tegenover zijn zus en er lijkt bijna sprake te zijn van onopgeloste bitterheid tussen de twee volwassen broers en zussen.  De emotionele spanning tussen de broers en zussen wordt die nacht nog eens extra benadrukt, wanneer Ryder feitelijk wordt verstoten uit de boerderij waar hij verbleef. Terwijl haar zoon gedwongen wordt om de nacht door te brengen in een ander vervallen gebouw elders op het terrein, komt Cindy bij Ryder langs. Het is duidelijk te zien dat ze huilt terwijl ze probeert om naast hem op de grond te slapen.

Ryders dramatische bezoek aan de boerderij bereikt de volgende dag een hoogtepunt tijdens een ongelooflijk gespannen middagbezoek aan het huis van zijn oom voor de lunch (of wat zij avondeten noemen). Nadat hij die ochtend wakker werd en zag dat de familieauto was vernield met de woorden “GO HOME” en “CALIFORNIA PERVERT” op de zijkanten, wordt Ryder nieuwsgierig uitgenodigd voor een maaltijd met zijn oom, tante en neven. Terwijl hij daar was, blijft Keith Ryder bedreigen. Het is ontzettend ongemakkelijk voor Ryder als Keith hem dwingt om aan tafel te zingen, hem vragen stelt over de meisjes in zijn leven (waarop Ryder op zijn tong bijt omdat hij homoseksueel is en dit nog niet aan zijn familie heeft verteld) en de tiener uit Californië zelfs leert hoe hij met een wapen moet omgaan.

Het wordt nog vreemder als Keith Ryder naar Molly begeleidt en de twee bijna dwingt om tijd met elkaar door te brengen, ondanks de belastende beschuldigingen die hij Ryder nog maar een dag eerder had geuit. Dit bezoek aan Keith en zijn familie eindigt met Ryder en Molly die op twee paarden springen en zogenaamd op weg zijn naar de boerderij van hun grootmoeder.  Het paar neemt echter een kleine omweg, want Molly wil zwemmen in een lokale kreek. Ryder heeft wat overtuigingskracht nodig van de negenjarige, maar ze belanden allebei in het water en Molly belandt opnieuw op Ryders schouders. Dat is het moment waarop het publiek een idee krijgt van wat er in de schuur is gebeurd. Terwijl Molly op de schouders van haar neef zit, begint ze te kronkelen en te schuren op Ryders hoofd. Het jonge meisje lijkt een soort genot te halen uit de ervaring en Ryder voelt zich direct ongemakkelijk. Bij binnenkomst in de felgele boerderij ziet Ryder dat Keith en Molly aan een tafel zitten naast zijn ouders.

Het idee van kippenvechten (de activiteit die je zowel in de rivier als in de schuur ziet) wordt ter sprake gebracht en Keith vertelt dat Ryders moeder als kind enthousiast aan de oefening meedeed. Cindy wordt hier emotioneel van en voelt zich verdrietig. Keith en Molly vertrekken, en Cindy rent de voortuin in. Ryder volgt haar op de voet en confronteert zijn moeder met wat er is gebeurd en waarom ze de boerderij in de eerste plaats heeft verlaten. Hoewel het niet expliciet wordt gezegd, wordt aangenomen dat er sprake was van een vorm van seksueel misbruik tussen Cindy en haar broer Keith toen ze opgroeiden. Ryder zegt tegen zijn moeder: “Dat wist je niet”, waarmee hij doelt op het feit dat Keith misschien misbruik maakte van zijn zus, iets wat hij blijkbaar heeft doorgegeven aan zijn jonge dochters. De film eindigt als Ryder en zijn familie zwijgend in de auto zitten. Cindy is nog steeds zichtbaar geschokt door de gebeurtenissen van het bezoek, ze broeit nog steeds in het trauma van haar jeugd dat naar boven is gekomen. Bron : https://thedirect.com/article/take-me-to-the-river-movie-plot-explained-meaning