Echtscheidings- en voogdijzaken

Vrouwen met een narcistische persoonlijkheidsstoornis doen vaak valse beschuldigingen van verkrachting tegen mannen die zich niet aan hun controle onderwerpen. Valse beschuldigingen van verkrachting zijn contraproductief en schadelijk voor vrouwen die in werkelijkheid verkracht zijn. En dan hebben we het nog niet eens over het effect op onschuldige mannen die in de gevangenis met echte verkrachting te maken kunnen krijgen.

In een AVfM Radio-programma van 23 augustus 2011 ging het  over de criminele praktijk van het doen van valse beschuldigingen van misbruik om de overhand te krijgen in echtscheidings- en voogdijgevechten.  Te veel mannen zijn het doelwit geworden van valse beschuldigingen. Valse beschuldigingen van huiselijk geweld. Valse beschuldigingen van seksueel misbruik. En valse beschuldigingen van seksueel misbruik.
Valse beschuldigingen zijn leugens en mensen die valse beschuldigingen doen, zijn leugenaars. Een valse beschuldiging van misbruik is niet zomaar een leugen; het is een van de meest verachtelijke leugens die er bestaan. Zelfs één slachtoffer van zo’n verachtelijke leugen is er een te veel.

Vaak, wanneer een man zichzelf het doelwit van valse beschuldigingen vindt, raakt hij aanvankelijk verlamd door schok en ongeloof dat een vrouw van wie hij ooit hield of nog steeds houdt, zo’n vreselijke leugen over hem kon vertellen. De nachtmerrie van valse beschuldigingen wordt altijd groter wanneer er kinderen bij betrokken zijn.

Wat veroorzaakt dit soort valse beschuldigingen?

Volgens literatuur over huiselijk geweld is het beëindigen van een gewelddadige relatie vaak het gevaarlijkste moment voor het doelwit van het misbruik. Het klassieke stereotype is dat van de alcoholistische Neanderthaler die zijn vrouw doodslaat als ze na jaren van misbruik de deur uit probeert te lopen.

Voor mannen is het beëindigen van een relatie met een gewelddadige vrouw vaak ook het gevaarlijkste moment.
Net als zijn vrouwelijke tegenhanger kan het beëindigen van een relatie met een gewelddadige vrouw, wanneer een man de pijnlijke beslissing neemt om te scheiden van een gewelddadige vrouw, eindigen in geweld. Er zijn veel verhalen in het nieuws over vrouwen die hun ex-man en hun eigen kinderen vermoorden tijdens echtscheidings- en voogdijgevechten. Maar vrouwen hebben nog een ander wapen tot hun beschikking, dat net zo dodelijk is als elk vuurwapen of gif.

Dat wapen is de valse beschuldiging.

Veel mannen, ondanks dat ze jarenlang zijn mishandeld, komen in de problemen wanneer hun ex een valse beschuldiging doet. Hoe kan iemand van wie je ooit hield en die zogenaamd van jou hield, zulke vreselijke leugens vertellen?

Het eenvoudigste antwoord is dat vrouwen die valse beschuldigingen doen kwaadaardig en gestoord zijn. Mannen doen ook valse beschuldigingen en degenen die dat doen zijn net zo kwaadaardig en gestoord, maar laten we eerlijk zijn, er zijn duidelijke tactische voordelen voor vrouwen die valse beschuldigingen verzinnen.
In de afgelopen 25 jaar, naarmate de huiselijk geweld- en echtscheidingsindustrieën zijn gegroeid, is er een pervers systeem ontstaan ​​als reactie op door vrouwen geïnitieerde beschuldigingen van misbruik waarin de beschuldiger wordt beloond.

Hoe worden vrouwen beloond voor het doen van valse beschuldigingen?

Ze krijgen aandacht. De persoon die ze haten wordt gestraft. Ze krijgen sociale goedkeuring. We haten allemaal misbruikers en pedofielen, toch? Kijk eens naar die moedige vrouw die vecht om haar kind te beschermen! Vrouwelijke valse beschuldigers kunnen ook gratis juridische vertegenwoordiging, uitkeringen, gratis counseling en andere ondersteunende diensten en steun van familie, vrienden en buren krijgen — met andere woorden, nog meer aandacht (Wakefield & Underwager, 1990).

Bovendien zijn er weinig tot geen consequenties voor vrouwen die valse beschuldigingen doen bij de familierechtbank (Green & Schetky, 1988). Uiteindelijk heeft de valse beschuldiger veel meer te winnen dan te verliezen. Ik hoop echter dat we binnenkort meer verhalen zullen zien zoals dat van Daryl Guinyard, de man die zijn ex-vrouw aanklaagde bij de civiele rechtbank voor het doen van valse beschuldigingen van seksueel misbruik en $ 852.000 aan punitieve schadevergoeding kreeg.

Wat gebeurt er met mannen als ze vals worden beschuldigd?

Veel mannen worden ruw wakker geschud als ze via valse beschuldigingen in het rechtssysteem terechtkomen. Misschien zal de waarheid zegevieren, maar meestal niet zonder aanzienlijke nevenschade voor henzelf en hun kinderen.
Wanneer een man wordt beschuldigd van het mishandelen van een vrouw of kind, vliegt elk concept van een eerlijk proces en “onschuldig tot het tegendeel bewezen is” het raam uit. Mannen worden geacht schuldig te zijn totdat het tegendeel bewezen is wanneer een vrouw schreeuwt over mishandeling of verkrachting.

Valse beschuldigingen kunnen een moeilijke scheiding veranderen in een volledige oorlog.

Wanneer een vrouw 112 belt en geweld beweert, moet een man vaak het ouderlijk huis verlaten. Als zijn vrouw hem een ​​noodbeschermingsbevel geeft, moet hij zich vervolgens onderwerpen aan langdurige vervreemding van zijn kinderen. Hij raakt verstrikt in zowel het strafrechtsysteem als de bureaucratie van de sociale dienst, wat kan resulteren in gevangenisstraf en/of door de rechtbank bevolen therapie terwijl de echte crimineel, zijn liegende vrouw, bezit krijgt van zowel de kinderen als het echtelijke huis.

Mannen die vals worden beschuldigd door hun exen, worden ook geconfronteerd met de dreiging van vermoedelijk goedbedoelende, maar ijverige en bevooroordeelde professionals in de geestelijke gezondheidszorg en gerechtsevaluatoren die snel geneigd zijn de beschuldigingen van de vaak zeer emotionele, vrouwelijke valse beschuldigers te geloven op basis van weinig tot geen bewijs.

De vals beschuldigde is niet het enige slachtoffer van de haast van een door de rechtbank aangestelde of geestelijke gezondheidsevaluator om een ​​oordeel te vellen. Zowel de beschuldigde als zijn kinderen raken gewond.

Wanneer de valse beschuldigingen seksueel misbruik betreffen, worden kinderen onderworpen aan een lang proces van verhoor, therapieën en medische onderzoeken, wat invasief, verwarrend en traumatisch kan zijn. De vals beschuldigde lijdt vaak aan emotioneel en fysiek trauma, openbare vernedering, gezinsbreuk en financiële ondergang. Bovendien kan de relatie met zijn kinderen onherstelbaar beschadigd raken.

Vechten om zijn onschuld te bewijzen kan jaren duren en een financiële uitgave worden die veel mannen zich gewoonweg niet kunnen veroorloven.

Net zoals valse beschuldigers zelden consequenties krijgen voor het verdraaien en belemmeren van de rechtsgang, worden gerechtsevaluatoren en professionals in de geestelijke gezondheidszorg die ten onrechte vaststellen dat misbruik is ontstaan ​​door hun eigen incompetentie en vooroordelen, zelden ter verantwoording geroepen. De mensen die de meest negatieve consequenties ondervinden, zijn de valselijk beschuldigden en de kinderen. Dit is geen gerechtigheid; het is een bespotting van gerechtigheid.

Wat weten we over vrouwen die valse beschuldigingen doen?

Wakefield en Underwager (1990) stelden vast dat valse beschuldigers veel vaker een persoonlijkheidsstoornis hebben, zoals theatraal, borderline, passief-agressief of paranoïde. Valse beschuldigers lijken zeer defensief en rigide te zijn, hebben weinig inzicht en een neiging om persoonlijke tekortkomingen te ontkennen. Ze zijn over het algemeen extreem bezorgd over en gevoelig voor hoe anderen hen zien. Valse beschuldigers verwarren gevoelens vaak met feiten. Een vrouw kan zich “mishandeld” voelen of kan “voelen” dat de kinderen mishandeld worden, terwijl er objectief gezien in werkelijkheid geen sprake is van mishandeling (Zepezauer, 1994).

Wakefield en Underwager (1990) ontdekten dat: Valse beschuldigers gaan het gedrag van anderen waarschijnlijk verkeerd inschatten en op een maladaptieve manier reageren op stressvolle situaties. Afhankelijk van de specifieke persoonlijkheidsstoornis worden ze gekenmerkt door een instabiele stemming, impulsiviteit, ongepaste emotionele overreacties, een behoefte aan goedkeuring en aandacht, en moeite met het omgaan met woede en conflicten.

Valse beschuldigers hebben ook een obsessieve haat en woede jegens hun ex-partner, zozeer zelfs dat hun haat en woede een drijvende kracht in hun leven worden. Valse beschuldigers zijn individuen die hun exen meer haten dan dat ze van hun kinderen houden. Hun haat en woede overtreffen de behoeften en veelgeprezen beste belangen van hun kinderen.

Wat weten we over mannen die het doelwit worden van valse beschuldigingen van mishandeling?

Ze zijn meestal de gemiddelde aardige man met een meer verzorgende en passieve persoonlijkheid. Deze mannen zijn waarschijnlijk niet sociaal agressief of competitief en hebben vaak geen inzicht in hun persoonlijke relaties, wat kan verklaren waarom zoveel van deze mannen in de war raken als hun ex hen onder de bus gooit – zelfs als ze tijdens hun huwelijk heeft gedreigd om 112 te bellen en hem te laten arresteren (Wakefield & Underwager, 1990).

Bovendien zijn deze mannen, vanwege hun gevoelige en zorgzame aard, mogelijk kwetsbaarder voor relaties met behoeftige en manipulatieve vrouwen. Als ze eenmaal in een relatie zitten met een vrouw met een hoog conflict (HCP) en/of een gewelddadige persoonlijkheidsstoornis (APDI), gedragen ze zich mogelijk enigszins passief, omdat ze naïef blijven hopen dat alles uiteindelijk op magische wijze goedkomt.

Wat veroorzaakt dit soort valse beschuldigingen?

Ross en Blush (1987; 1990) hebben bepaalde patronen gevonden die valse beschuldigingen kenmerken. Bijvoorbeeld:
1. De beschuldigingen beginnen na de scheiding en de juridische stappen beginnen.
2. Er is een geschiedenis van disfunctionele gezinnen met veel conflicten en andere verborgen onderliggende problemen.
3. Nogmaals, de vrouwelijke beschuldiger is vaak een theatrale of borderline persoonlijkheid.
4. De vrouwelijke beschuldiger neemt een boze, defensieve en rechtvaardigende houding aan.
5. De beschuldigde mannelijke ouder is over het algemeen verzorgend, passief en mist “macho”-kenmerken.
6. In vermeende gevallen van seksueel misbruik is het kind meestal een meisje jonger dan 8 jaar.
7. De beschuldigingen komen aan de oppervlakte via de ouder met het ouderlijk gezag, die meestal de moeder is.
8. De moeder neemt het kind mee naar een “deskundige” die het misbruik bevestigt en de vader identificeert als de dader.
9. De rechtbank reageert op de informatie van de deskundige door het bezoek te beëindigen of te beperken.

Ross en Blush hebben ook vastgesteld dat er voornamelijk drie typen valse beschuldigers zijn: de theatrale, de gerechtvaardigde vrijpleiter en de borderline.

De theatrale persoonlijkheid lijkt angstig en presenteert zichzelf als het slachtoffer van haar ex. Ze beschrijft zichzelf als fysiek en/of psychisch mishandeld door haar ex en maakt zich zorgen dat de kinderen ook gevaar lopen slachtoffer te worden van hem. Ze projecteert of legt haar gevoelens, angsten en vervormingen op de kinderen. Ze lijkt “ongebruikelijke en ongepaste” seksuele zorgen te hebben over de kinderen en kan regelmatig de geslachtsdelen van de kinderen onderzoeken en ze meenemen voor frequente medische onderzoeken.

De gerechtvaardigde vrijpleiter presenteert zich aanvankelijk als assertief en georganiseerd met een gerechtvaardigd argument dat wordt ondersteund door “feiten, cijfers en meningen die haar bewijs ondersteunen”. Ze komt over als verontwaardigd en bezorgd over het gedrag van haar ex. Echter, zoals de meeste types met een hoog conflict, wordt ze resistent, vijandig en passief-agressief of openlijk agressief bij het kruisverhoor van haar beweringen. Ze zal waarschijnlijk proberen om elke evaluator of wetshandhavingsfunctionaris die haar beweringen in twijfel trekt in diskrediet te brengen en kan dreigen met een rechtszaak of het indienen van een ethische klacht.

De borderline persoonlijkheid heeft intense en chaotische interpersoonlijke relaties en is vatbaar voor intense waardering en devaluatie. Ze zullen proberen om anderen te straffen waarvan ze denken dat ze hen in de steek hebben gelaten of hebben gekwetst. Valse beschuldigingen zijn een zeer effectieve manier om dit te doen.

Veel mannen kunnen niet begrijpen hoe of waarom hun partner of ex zo’n leugen zou kunnen verzinnen. Zelfs als hun vrouw tijdens de relatie heeft gedreigd 112 te bellen om hen te intimideren en te controleren, vinden ze het nog steeds moeilijk te geloven dat het hen zou kunnen overkomen. Mannen van wie de vrouw of vriendin tijdens hun relatie heeft gedreigd de politie te bellen om hen te intimideren of te controleren, lopen een bijzonder groot risico als ze besluiten uit elkaar te gaan.

Bronnen

Narcissist Females Use False Allegations for Power (2012) https://falserapetimeline.org/false-rape-1853.html Geraadpleegd 24/12/2024

Underwager,R., Clauss,E. & Wakefield,H. (1990). A suggested civil action when falsely accused. IPT. Volume 2 Number 1 Winter,1990 http://www.ipt-forensics.com/journal/issues90.htm

Wakefield en Underwager (1990).Sexual Abuse Allegations in Divorce and Custody Disputes. IPT. https://ohiofamilyrights.com/Reports/Special-Reports-Page-3/Sexual-Abuse-Allegations-in-Divorce-and-Custody-Disputes.pdfGer