Het gaat hier niet specifiek om een zedenzaak maar de gevolgen van de valse beschuldiging waren voor het slachtoffer van de beschuldiging zeer zwaar. Shauni Deferm bericht hierover in HBvL 03/12/2024
21 dagen lang zat Jan Peeters (47) uit Bilzen in de gevangenis na een valse aangifte van zijn voormalige buurvrouw. Hij raakte zijn werk kwijt en moest zijn geliefde chinchilla’s afstaan voor adoptie. Want de aangifte van zijn buurvrouw – dat Jan haar met een borstelsteel in haar oog had gestoken – bleek vals. Al kwam dat pas na een jaar aan het licht. “Dat iemand zoiets fantaseert, is ongelooflijk. Dit heeft een enorme zware impact gehad op mijn leven”, doet Jan zijn verhaal. De vrouw riskeert nu zelf een celstraf van zes maanden.
Jan moest zelfs drie maanden onderduiken bij zijn ouders omdat hij niet in de buurt van zijn buurvrouw mocht komen.
Op 31 juli 2020, rond 12 uur ’s middags, stond de politie voor de deur bij Jan Peeters (47) uit Bilzen. Zijn buurvrouw, die ondertussen in Tongeren woont, werd eerder met ernstige verwondingen aan haar oog naar het ziekenhuis gebracht en vertelde aan de speurders dat Jan haar had aangevallen met een borstelsteel. Leugens, zo bekende ze een jaar later, maar ondertussen belandde Jan in een hel. “Ik stond in mijn keuken toen ik gebonk hoorde op de voordeur van mijn appartement. Toen ik opendeed, werd ik meteen op de grond gegooid, geboeid en meegenomen. Ik wist niet wat er gebeurde”, vertelde Jan dinsdagochtend aan de correctionele rechtbank in Tongeren.
“Ik werd eerst 72 uur in de politiecel vastgehouden en dan werd ik naar de onderzoeksrechter gebracht. Die zei me dat ik nog één kans kreeg om te bekennen, maar ik bleef mijn onschuld uitschreeuwen. Toen heeft hij me aangehouden en naar de gevangenis van Hasselt gebracht. Ik zat 21 dagen in de cel waardoor ik ook mijn job verloor.”
Uiteindelijk mocht Jan de gevangenis verlaten, maar enkel als hij strikte voorwaarden naleefde. Zo mocht hij drie maanden lang niet meer naar zijn thuis gaan, omdat hij dan in de buurt van het vermeende slachtoffer zou komen. Hij vond onderdak bij zijn ouders. “Gelukkig hebben zij me altijd gesteund”, glimlacht Jan. “Maar het heeft allemaal veel schade veroorzaakt. Zo moest ik mijn chinchilla’s afstaan voor adoptie, omdat ik door mijn voorwaarden niet meer naar huis kon om voor ze te zorgen. Ik verloor ook veel geld, omdat ik die maanden mijn huur moest betalen, zonder dat ik een dag in mijn appartement heb kunnen wonen.” Ondertussen eiste ook de buurvrouw een schadevergoeding van 20.000 euro van Jan omdat de vrouw haar oog kwijt zou gespeeld zijn.
Leugens
Een jaar na de feiten kwam de waarheid onverwachts toch nog aan het licht. De uitbaatster van een krantenwinkel in de buurt vertelde aan Jan dat zijn buurvrouw haar had gezegd dat ze het verhaal verzonnen had. “Mijn buurvrouw had verteld dat ze aangevallen geweest was door haar broer en niet door mij. Ik heb toen meteen naar mijn advocaat gebeld.” “Heel het onderzoek, de tussenkomst van het forensisch labo, mijn voorhechtenis en de transportkosten van en naar de cel hebben de maatschappij naar schatting zo’n 35.000 euro gekost. En dat voor een leugen”
De vrouw werd geconfronteerd met de getuigenverklaring en bekende tijdens haar verhoor dat ze gelogen had. Daarom moest ze dinsdagochtend uiteindelijk zelf voor de rechter verschijnen voor lasterlijke aangifte. De Tongerse aanklager vraagt zes maanden cel en een geldboete.
De advocaat van buurvrouw J. vroeg de vrijspraak en benadrukte dat haar cliënte – in tegenstelling tot wat ze tijdens het onderzoek toegaf- toch geen lasterlijke aangifte indiende tegen Jan. Het riep bij de strafrechter de bedenking op om een gerechtspsychiater aan te stellen om de geestestoestand van de vrouw te onderzoeken. Al vond de aanklager dat niet nodig. “Ik denk dat ze met haar handelen vooral zichzelf wil verrijken en anderen wil benadelen.”
Lees hier verder in HBvL
Bronnen en verder lezen
https://www.hbvl.be/cnt/dmf20241203_94673835