Mee naar huis gaan is een signaal.” Over die uitspraak van een procureur tijdens een verkrachtingszaak ontstaat ophef in gerechtelijke kringen. Volgens advocaten maakt de procureur zich schuldig aan ‘victim blaming’.
“Ik wil gewoon een toffe avond, seks is een no go”, stuurde M. in aanloop naar haar eerste afspraak met J., een Antwerpse politieman. De 31-jarige moeder van twee had hem via datingapp Tinder leren kennen en zou hem in oktober 2021 ontmoeten.
“Ik krijg het niet uit mijn hoofd dat ik ‘stop’ riep en jij niet stopte”, klonk het in een bericht achteraf. Over wat er tussenin is gebeurd bij hem thuis, lopen de versies uiteen. Er waren bloedingen en blauwe plekken, er gebeurde penetratie en er werden handboeien gebruikt. Later op de avond zou de man haar nogmaals hebben verkracht. Maar volgens de verdediging ging het om een SM-sessie met een afgesproken stopwoord dat niet “stop” was.
Het parket van Antwerpen vordert de vrijspraak in het dossier. De procureur had het over onvoldoende bewijs en te veel twijfel, maar maakte ook duidelijk dat hij vindt dat een eerste Tinderdate beter op neutraal terrein plaatsvindt. “Mee naar huis gaan is een signaal”, zei hij. Hij deelde ook een hypothese met de rechtszaal – “ik vermoed dat er afgesproken is in de stijl van Fifty shades of grey” – en hekelde het feit dat M. tussen de twee vermeende verkrachtingen bij J. thuis was gebleven. “Als u zich slecht voelt, dan gaat u naar huis.”
…
Ook de opmerking van de procureur over het tussendoor niet naar huis gaan, kan bij Stevens op weinig begrip rekenen. “Het filmpje dat de ronde deed over de vrouw die in haar auto blijft zitten terwijl de trein komt aangedaverd: dat is net wat het slachtoffer van een verkrachting doet. Niet meer kunnen reageren of handelen. Dat het slachtoffer zich niet verzet, daar mag je geen toestemming uit afleiden.”
Lees hier verder
Bronnen